Traxecto final recolle sete narracións de Manuel de Pedrolo, todas elas vencelladas por un fío temático común que oscila entre a especulación futurista e o misterio parapsicolóxico. Sen embargo, por baixo dos argumentos case detectivescos dos relatos, latexa unha preocupación polas tendencias totalitarias subxacentes nas sociedades dominadas pola sofisticación técnica e unha advertencia sobre o sutil pero implacable control que diversos poderes, non sempre ben coñecidos, exercen sobre os individuos.
Como é habitual na narrativa de Pedrolo, as tramas están moi detalladamente urdidas e xeneran no lector unhas expectativas que só rematan no punto final.