O home de pau componse de quince relatos nos que o autor reflexiona sobre o previsible destino das cidades actuais e das xentes que nelas moran. Quince historias urbanas, que son outras tantas alegorías sobre algunhas das eivas crónicas que padecen tódalas cidades do noso tempo. Cidades concibidas como labirintos de arames, fochas e moreas de entullo, entre os que resoan frenlas de motores, bruídos de camións-matafogos, laios de coches policiais, ou de ambulancias que roñan agoirentas para gañarlle unha carreira á morte. Cidades que medran ceo arriba e beira a beira, con tropezos e miserias a eito, nas que cadaquén vai ocupando a súa cova. Cidades nas que foron a menos o aire e a luz e a ledicia de vivir.